Dlaczego Macron i Le Pen?

Prezydent Francji Emmanuel Macron zmierzy się z skrajnie prawicową kandydatką Marine Le Pen w wyborach prezydenckich 24 kwietnia.

Jest to rewanż z wyborów w 2017 roku. Ale dynamika, która dała wyborcom powtórzenie pojedynku Macron-Le Pen, ujawnia głębsze zmiany w polityce francuskiej: upadek tradycyjnych partii, włączenie do głównego nurtu dyskursu prawicowego i brak jedności wśród lewicy. Wszystko to niesie ze sobą pewną niepewność w niedzielnych wyborach, nawet jeśli Macron jest teraz faworytem do zwycięstwa.

Być może nic nie pokazuje tego bardziej niż implozja głównych partii centroprawicowych i centrolewicowych we Francji w pierwszej turze wyborów 10 kwietnia. Kandydaci tradycyjnie centroprawicowych Republikanów wyprzedzili dwóch skrajnie prawicowych kandydatów-Le Pena z Rajdu Narodowego oraz bardziej skrajnego Érica Zemmoura i jego partii Reconquête. Tradycyjnie centrolewicowy kandydat Socjalistów został obalony przez lewicowego populistę, Jean-Luca Mélenchona z La France Insoumise. W obu przypadkach nie było tak blisko.

„Jesteśmy absolutnie świadkami upadku dawnej Prawicy głównego nurtu i byłej lewicy głównego nurtu we Francji w naprawdę, naprawdę uderzający sposób”, powiedziała Sarah Wiliarty, profesor nadzwyczajny rządu, specjalizujący się w Polityce zachodnioeuropejskiej, na Uniwersytecie Wesleyan.

Sam Macron może być największym powodem walk partii głównego nurtu, które zdobyły centrum polityczne. Jest zwolennikiem środowiska, praw LGBTQ i proeuropejskich projektów. Ale w gospodarce jest o wiele bardziej pro-biznesowym, niższym podatkiem. „Okradał umiarkowanych z lewej i prawej strony” – powiedział Rainbow Murray, ekspert od polityki francuskiej na Queen Mary University of London. „A umiarkowani, oczywiście, są tam, gdzie jest przeciętny wyborca.”

W tym roku Le Pen zbudowała swoją pozycję w eliminacjach w 2017 roku, starając się przedstawić siebie jako bardziej mainstreamową. Niektórzy eksperci twierdzą, że wzrost skrajnej prawicy przyciągnął cały dyskurs polityczny we Francji. Rim-Sarah Alouane, badacz prawa porównawczego w Toulouse 1 Capitole University we Francji, powiedział, że „normalizacja” skrajnej prawicy pozwoliła więcej partii głównego nurtu wchłonąć wersje ich punktów rozmów-na temat kwestii takich jak imigracja i integracja ze społeczeństwem francuskim.

Jednak od 2017 roku Le Pen włożyła jeszcze więcej wysiłku w złagodzenie skrajności ekstremistycznej retoryki i podniesienie populistycznego przesłania, które wciąż oddaje wiele Prawicy. Jeśli jesteś wyborcą, który uważa, że przesłanie takie jak Le Pen jest atrakcyjne, ” czy ty, „jak to ujął Wiliarty,” idź po rozwodnioną wersję od Republikanów? Czy idziesz na prawdziwy interes?”

Wszystko to w połączeniu pomogło Francji w kolejnym starciu między Macronem a Le penem. W przeciwieństwie do poprzedniego razu, Macron był testowany w biurze-i czasami stawiał czoła realnemu oporowi wobec swojego planu. Chociaż blokada Macrona na drugą kadencję nie jest tak pewna, jak spodziewali się niektórzy eksperci, w miarę zbliżania się niedzieli, buduje około 10-procentową przewagę w sondażach.

Wiele będzie zależeć od wyborców, których kandydaci nie przeszli przez pierwszą turę, zwłaszcza tych, którzy poparli Mélenchona, który zajął trzecie miejsce. Pytanie brzmi, kogo będą wspierać w spływie-jeśli w ogóle będą wspierać kogokolwiek.

Agenda Macrona okazała się bardziej prawicowa, co pozostawia kilku lewicowych wyborców z dwoma mniej niż zadowalającymi wyborami. Macron próbował broaden jego apel na lewo, jak 24 kwietnia zbliża. Ale w tych wyborach może być mniej o głosowaniu na Macrona niż o głosowaniu przeciwko Le Pen.

Francuska skrajnie prawicowa kandydatka na prezydenta Marine Le Pen, centrum i zwolennicy reagują po obejrzeniu wstępnych wyników w pierwszej turze głosowania w wyborach prezydenckich we Francji w Paryżu 10 kwietnia. Joel Saget / AFP via Getty Images

Niedzielny konkurs może się okazać, ilu wyborców dokona takiego wyboru – i czy wystarczy, by dać Macronowi prawdziwy mandat do rządzenia.

„Jeśli jest tylko człowiekiem, który ledwo mógł pokonać Le Pena, znacznie utrudni mu to przeforsowanie” – powiedział Murray. „Więc musi wygrać. Ale musi wygrać wiarygodnie.”

Headliners są takie same jak 2017, ale showdown nie jest

W pierwszej turze wyborów prezydenckich we Francji, 10 kwietnia, Macron zdobył zaledwie 28 procent głosów. Le Pen zajął drugie miejsce, z nieco ponad 23%. Mélenchon, kandydat lewicy, odpadł w eliminacjach z wynikiem 22 proc. Wszyscy inni dostarczyli jednocyfrowe wyniki.

Wyniki mogą nie być tak nieoczekiwane. Podczas gdy eksperci stwierdzili, że to dość niezwykłe, że główne partie lewicowe i prawicowe Francji praktycznie zniknęły na poziomie krajowym (jest to trochę bardziej niuansowane w Polityce lokalnej), partie polityczne są tradycyjnie nieco słabsze we Francji, a Przynależność partyjna i organizacja są mniej głęboko zakorzenione niż w innych częściach Europy (które również doświadczyły fragmentacji politycznej, jeśli nie w tym samym stopniu.)

Macron stworzył własną partię La République En Marche. W 2018 Le Pen przemianowała skrajnie prawicowy Front Narodowy, którego przywództwo odziedziczyła po jeszcze bardziej radykalnym ojcu, na wiec Narodowy.

Jest to znak, że partie mogą być zmienne, a przyciąganie pochodzi bardziej od kandydatów i ich polityki. Ale Le Pen i Macron nie startują jako dokładnie ci sami politycy, którymi byli w 2017 roku.

Le Pen wyciągnęła wnioski z 2017 r.i próbowała odtruć część polityki swojej partii, aby odwołać się do bardziej mainstreamowych wyborców. Podkreślała kwestie ekonomiczne, jak np. ochrona francuskich robotników. Próbowała też poprawić swoją najbardziej kontrowersyjną politykę. Na przykład zrezygnowała z nawoływania do agresywnego ograniczania imigracji, popierając zamiast tego referendum, w którym Francja zdecyduje. Nie chce również, aby Francja opuściła UE, ale nadal chce wdrożyć politykę, która znacznie ją osłabi.

Ta strategia „nie-demonizacji” jest o wiele bardziej kosmetyczna niż cokolwiek innego. „Serce, dusza skrajnej prawicy jest wciąż zgniła do szpiku kości” – powiedział Alouane. „To wciąż ta sama impreza, ale z inną twarzą. To operacja plastyczna.”

Jeśli polityczna chirurgia plastyczna była strategią, Le Pen wyglądała jeszcze bardziej mainstreamowo w porównaniu do bardziej radykalnej prawicowej partii, która powstała obok niej, co popchnęło rodzaj rasistowskiej, nadmiernie antyimigranckiej retoryki, którą Le Pen próbował edytować. Zemmour, kandydat po jej prawej stronie, również zyskał duże zainteresowanie mediów , co mogło pomóc Le Pen uniknąć kontroli. – Była mądra i miała szczęście-powiedział Wiliarty. (Zemmour otrzymał około 7 procent głosów w pierwszej turze i poparł Le Pen na starcie.)

Macron również nie jest tym samym kandydatem, co w 2017. Następnie Macron był „cudownym dzieckiem”, politycznym outsiderem, któremu udało się być swego rodzaju antyestablishmentowym establishmentarianem, obiecującym pragmatyczną i antypulistyczną prezydenturę. Był prounijny i prozachodni w wyniku Brexitu i Trumpa, i został wrobiony jako antidotum na oba.

Teraz ma mandat dla wyborców do rozpatrzenia. „Innym kandydatom łatwiej jest go zaatakować. Jest teraz na słabszej pozycji niż w 2017 roku” – powiedziała Francesca Vassallo, profesor nauk politycznych na University of Southern Maine, zajmująca się polityką francuską i Europejską.

Prezydent Francji i kandydat na reelekcję Emmanuel Macron zwraca się do zwolenników po pierwszej turze wyborów prezydenckich we Francji, w Paryżu 10 kwietnia. Ludovic Marin /

Populistyczne powstanie „żółtej Kamizelki”zagroziło prezydenturze Macrona. Protesty rozpoczęły się w 2018 roku w związku z proponowaną podwyżką podatku paliwowego, zaplanowaną jako próba zmniejszenia zależności Francji od paliw kopalnych, ale przekształciły się w większe skargi dotyczące francuskiej gospodarki i Macrona jako prezydenta dla bogatych — zwłaszcza, że Macron podjął działania takie jak zniesienie podatku od majątku. Następnie Covid-19 pochłonął prezydenturę Macrona, a teraz kryzys na Ukrainie wraz z podwyżkami cen z powodu inflacji. Chociaż nie może to być zaskakujące ze strony faceta, który założył własną partię polityczną, wyborcy wściekli się na jego postrzeganą arogancję.

Ożywienie gospodarcze Francji po Covid-19 było silne, a Macron dotrzymał obietnic przyciągnięcia biznesu i technologii. Jednak Polityka Macrona w zakresie obniżek podatków oraz reformy opieki społecznej i emerytalnej Ostro kontrastowała z nastrojami narodowymi, w których francuscy wyborcy obawiają się podwyżek cen. Jak mówili eksperci, jego manifest polityczny wygląda jak to, czego można oczekiwać od centroprawicowego Republikanina. „Jego ideologiczna zmiana zarówno pod względem gospodarczym, jak i społecznym była w kierunku Prawicy” – powiedział Murray.

Macron ma środek. Ale czy to wystarczy?

Macron w 2017 pokonał Le Pena, zdobywając około dwóch trzecich głosów. Apelował do środka-na prawo i na lewo. Ale był też nowym facetem, który obiecał niesprawdzoną wizję. Nawet dla wielu lewicowych wyborców, którzy być może nie kochali całej jego polityki, był on wyraźną alternatywą dla ekstremizmu Le Pen.

Dziką kartą jest to, czy będzie to prawdą w 2022 roku. Obawia się, że lewicowi wyborcy, zwłaszcza ci, którzy zdecydowali się na Mélenchon, będą rozczarowani. „Macron albo Le Pen, i tak mamy przerąbane. W moich pierwszych wyborach miałem nadzieję na lepsze ” – powiedział France24 18-letni student I wyborca Mélenchon.

Około jedna czwarta francuskich wyborców wstrzymała się od głosu w pierwszej turze 10 kwietnia, a obawa jest taka, że powtórzy się ona w ostatniej turze. W szczególności blok wyborców Mélenchona może wstrzymać się od głosu, lub may wybrała nawet Le Pen, postrzegając jej populistyczne przesłanie ekonomiczne jako bardziej atrakcyjne niż technokratyczne. Mélenchon, kandydat lewicy, powiedział swoim zwolennikom, aby głosowali przeciwko Le Pen – ale przestał także popierać Macrona. Niedawny sondaż pokazał dość równomierny podział wyborców Mélenchon, podzielonych na trzecie, czy wstrzymają się od głosu, zagłosują na Macrona, czy zagłosują na Le Pena w drugiej turze.

Było założenie, prawdopodobnie przez samego Macrona, że może wziąć lewicę za pewnik, „i będą go wspierać, ponieważ nie mają dokąd pójść”, powiedział Murray.

„Co jest założeniem, które jest teraz kwestionowane, ponieważ teraz stoi przed wstrzymaniem się od lewicy, a nie wspiera go przeciwko Le Pen” – dodała.

Sam Macron zdaje się dostrzegać jego błędy i próbował skorygować kurs na szlaku kampanii. Weźmy jego propozycję reformy emerytalnej, która obejmowała podniesienie wieku emerytalnego do 65 z 62 lat. Jak zauważyli eksperci, prawdopodobnie nie jest to świetna polityka, jaką można wprowadzić przed wyborami krajowymi, ale Macron powiedział Teraz, że jest otwarty na bardziej stopniową oś czasu lub podniesienie wieku do 64 lat.

Pytanie tylko, czy na koniec gry Wystarczy Macron i Le Pen do kwadratu w środę wieczorem debacie, ich jedyne spotkanie przed głosowaniem. Macron zainteresował się powiązaniami Le Pena z Władimirem Putinem, co jest szczególnie istotne w czasie wojny na Ukrainie. Le Pen próbował wrobić Macrona jako nieprzytomnego. W 2017 roku decydujące znaczenie w jego zwycięstwie miał występ Macrona. Tym razem Macron był również postrzegany jako mający przewagę; w co najmniej jednym sondażu snap 59 procent ludzi stwierdziło, że Macron był najbardziej przekonujący w debacie.

W końcu Macron mógł zrobić wystarczająco dużo, aby zapewnić sobie drugą kadencję. Macron pozostaje liderem w sondażach, a wielu wyborców rozumie zagrożenie ze strony Le Pen. Alouane powiedział, w szerokim ujęciu, zwłaszcza dla najbardziej bezbronnych Francji, jest to ” głosowanie, które śmierdzi, a głosowanie, które zabija.”

Demonstranci trzymają transparenty „za sprawiedliwość społeczną „i” zjednoczeni przeciwko skrajnej prawicy ” podczas protestu przeciwko polityce skrajnej prawicy w Paryżu, 16 kwietnia, przed głosowaniem 24 kwietnia. Christophe Ena /

Ale może, jak poświadczają Stany Zjednoczone, głosowanie przeciwko jednej osobie nie jest tak naprawdę tym samym, co głosowanie na osobę. Macron może wygrać, ale jest mało prawdopodobne, aby pokonać Le Pena i skrajną prawicę, a to może oznaczać, że Macron zaczyna swoją drugą kadencję jako znacznie słabszy prezydent.

I to nie może opierać się tylko na niedzielnych wynikach. Jak podkreślali eksperci, przyszłość Francji będzie również rozstrzygnięta w wyborach do Zgromadzenia Narodowego Francji jeszcze tej wiosny. Eksperci powiedzieli, że jeśli Macron wygra niedzielne wybory, jego partia prawdopodobnie zdobędzie kontrolę nad zgromadzeniem, ale prawdopodobnie nie z większością głosów, które miał w 2017.

Ale, jak dodali eksperci, jeśli Le Pen wygra w niedzielę, może to być rodzaj szoku, który w pełni wstrząśnie elektoratem. „Jest bardzo prawdopodobne, że będzie to silny sprzeciw wobec niej i jej partii” – powiedział Vassallo. „I tak ludzie głosowali na inne partie, a nie na jej. Oznacza to, że będzie ona prezydentem bez posiadania większości politycznej w Zgromadzeniu Narodowym. To nie jest zabawne.”

Jeśli tak się stanie, powstrzyma to krajowe plany Le Pen i uczyni z niej dość słabego prezydenta. Ale prezydent mimo wszystko.

Źródło