Prezydent Sri Lanki Gotabaya Rajapaksa podał się do dymisji drogą mailową w czwartek po tym, jak Herkulesowy ruch władzy ludowej podsycany gniewem na korupcję i masową inflacją obalił jego rząd. Chociaż to wielkie zwycięstwo dla lankijskich aktywistów, dymisja Rajapaksy rodzi egzystencjalne pytania o to, w jaki sposób struktura polityczna kraju, gospodarka i ruch protestacyjny, który go pogrążył, posuną się naprzód.
Gotabaya uciekł z kraju na początku tego tygodnia, podobno kierując się najpierw na Malediwy, a następnie w czwartek na pokład samolotu linii Saudi Arabian Airlines do Singapuru-wynika z danych śledzenia lotów. Jego dymisja była kluczowym żądaniem protestujących, ale daleko jej do politycznych zmian, które wielu uważa za kluczowe dla przywrócenia funkcjonowania kraju.
Szerząca się korupcja Administracji Radżapaksy i katastrofalna polityka gospodarcza zaowocowały miesiącami trwających, bez przemocy działań setek tysięcy Sri Lanki z całego kraju, z różnych grup etnicznych i środowisk-świadectwem powagi ekonomicznych i politycznych katastrof, w tym niezrównoważonego długu, oszałamiającej inflacji i ogólnego, przytłaczającego niedostatku, jaki Gotabaya, jego bracia i jego kumple sprowadzili na naród.
„Wszystkie kraje Azji Południowej patrzyły na Sri Lankę jako miejsce z najwyższymi wskaźnikami rozwoju-zdecydowanie najwyższą umiejętnością czytania i pisania”, powiedziała Vox w sobotnim wywiadzie Tamanna Salikuddin, dyrektor programów Azji Południowej w Amerykańskim Instytucie pokoju. „To oczywiście znacznie mniejsza populacja niż którykolwiek z jego sąsiadów-Indie, Pakistan czy Bangladesz – ale zawsze miał wysoki PKB na mieszkańca, wysoki standard życia, Colombo było tego rodzaju nowoczesnym, fantazyjnym miastem z miłymi restauracjami i tym wszystkim.”
Teraz ludzie czekają w kolejce przez kilka dni tylko po to, aby kupić paliwo; inflacja wyniosła 54,6 procent w czerwcu według Banku Centralnego Sri Lanki; a rząd jest winien swoim różnym wierzycielom 51 miliardów dolarów po tym, jak po raz pierwszy w maju nie wywiązał się ze swoich spłat.
Gotabaya wygrał wybory prezydenckie w głosowaniu powszechnym przez osuwisko w 2019 roku, ale nie był pierwszym Rajapaksą, który sprawował urząd. Jego brat, Mahinda, wcześniej sprawował urząd od 2005 do 2014, kiedy to został wyeliminowany. Pod rządami Mahindy rząd zaciągnął miliardy pożyczek na finansowanie krzykliwych projektów infrastrukturalnych, rzekomo w celu tworzenia miejsc pracy, ale zamiast tego pomógł pogrążyć kraj w najgorszym kryzysie gospodarczym w jego istnieniu jako niepodległego narodu, jak poinformowała w zeszłym tygodniu Hannah Ellis-Petersen z Guardiana. Gotabaya, z Mahindą jako premierem, a ich brat Basil jako ministrem finansów, kontynuował katastrofalną politykę gospodarczą.
Kolejne kryzysy-w tym ataki terrorystyczne w Niedzielę Wielkanocną w 2019 r.na kościoły, pandemia Covid-19 i inwazja Rosji na Ukrainę na początku 2022 r. — zatrzymały przemysł turystyczny Sri Lanki. Oznaczało to koniec głównego motoru gospodarczego i źródła walut obcych, które rząd wykorzystywał do importowania podstawowych potrzeb, takich jak paliwo i żywność.
Rząd nie podniósł wówczas podatków, nie zwrócił się o pomoc do Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) ani nie dostosował swojej polityki tak, aby opanować problem, pozwalając na wymykanie się inflacji spod kontroli i opróżnianie rezerw walutowych, dopóki obywatele nie będą mogli uzyskać dostępu do potrzebnych im dóbr. Następnie, w 2021 roku, rząd zakazał importu nawozów chemicznych, aby zachować swoje dwindling zapasów waluty obcej, w procesie dziesiątkowania sektora rolnego i zmuszając rząd wydać więcej potrzeb importowych niż zaoszczędzone na import nawozów.
Teraz, po odejściu Gotabayi z urzędu, Ranil Wickremesinghe-sojusznik klanu Rajapaksa i sześciokrotny były premier, którego ostatni pobyt rozpoczął się w maju, kiedy Gotabaya został mianowany premierem po dymisji Mahindy-jest P. O. prezydenta i ministrem finansów. Prawdopodobnie mógłby zostać tymczasowym prezydentem, gdyby jego syngaleska partia nacjonalistyczna, założona przez Basila Rajapaksę, Sri Lanka Podujana Peramuna (SLPP) utrzymała jedność w Parlamencie.
– Zgodnie z konstytucją pełni obowiązki prezydenta do czasu przeprowadzenia wyborów, więc dziś spotkają się w parlamencie i rozpoczną głosowanie na nowego prezydenta. to prawdopodobnie nastąpi w przyszłym tygodniu 20-go-powiedział Salikuddin.
Wybór Wickremesinghe na tymczasowego prezydenta nie jest do końca pewny – w SLPP jest kilku opozycjonistów, a kandydat opozycji, Sajith Premadasa, pojawił się, obiecując odpowiedzialność za „tych, którzy splądrowali Sri Lankę”, co Premadasa powiedział Associated Press „powinno odbywać się poprzez odpowiednie konstytucyjne, prawne, demokratyczne procedury.- SLPP utrzymuje jednak większość w parlamencie i istnieje silny impuls do szybkiego umocnienia przywództwa, aby można było naprawić statek gospodarczy kraju.
Gospodarka Sri Lanki potrzebuje teraz pomocy-a do tego potrzebny jest prezydent
Chociaż prawdopodobieństwo dalszego kumoterstwa i korupcji w Kolombo jest nadal dość wysokie, nacisk kładzie się na utworzenie nowego rządu, aby negocjacje MFW, których ostatnia runda zakończyła się pod koniec czerwca, mogły się odbyć, A Sri Lanka może rozpocząć proces wychodzenia ze swojego 51-miliardowego długu.
„Myślę, że powołanie prezydenta oznacza natychmiastowe wznowienie procesu; myślę, że to będzie szczyt listy” – powiedział Vox Salikuddin. Rząd tymczasowy wywrze presję ze strony wielu różnych krajów, które udzielają im pomocy, włączając Australię, USA, Japonię i Indie, znane również jako Quad, aby posunąć się naprzód z MFW-zrestrukturyzować swoje pożyczki, spróbować dostać się do programu. Więc prawdopodobnie zobaczysz prawdziwy ruch do września. Nie wiem, czy tak szybko zakończą program, ale myślę, że zobaczysz prawdziwy ruch ” – powiedziała.
Rząd będzie musiał nałożyć środki oszczędnościowe na już walczącą ludność w ramach programu MFW, Salikuddin powiedział Vox. „W pewnym sensie to dobrze, że to właśnie ten prezydent przygotowuje się do nowych wyborów, ponieważ będą musieli wprowadzić trochę bólu” — prawdopodobnie w postaci podwyżek podatków, aby uzyskać niezobowiązujące fundusze płynące z powrotem do skarbców rządowych, a także dodatkowe wymogi MFW.
„Wyzwaniem będzie, czy znajdą sposób na wykorzystanie zarówno pomocy, jak i, być może, przelewów pieniężnych do najbiedniejszych ze Sri Lanki, aby złagodzić niektóre z tych bólów” – powiedział Salikuddin.
Dodatkowo każdy program MFW będzie zawierał wymagania i kryteria reform gospodarczych, podobnie jak pomoc z Quad. Jednak prawdopodobnie będą one stopniowe i nie doprowadzą do pełnej przebudowy systemu, której domagają się protestujący.
Kluczowym elementem przyćmiającym wszelkie dyskusje na temat zmian monetarnych jest ogromna kwota, którą Sri Lanka jest winna Chinom. – To bardzo skomplikowane, bardzo nieprzejrzyste-powiedział Voxowi Salikuddin. „We don,nie znam wielu ograniczeń dotyczących tych pożyczek.- Wyzwaniem restrukturyzacji lub refinansowania tych kredytów są jednak negocjacje z Chinami.
„Chiny są oczywiście bardzo ważnym wierzycielem Sri Lanki” – powiedziała na konferencji prasowej 14 lipca Sekretarz Skarbu Janet Yellen:
Sri Lanka nie jest w stanie spłacić tego długu. Mam nadzieję, że Chiny będą skłonne współpracować ze Sri Lanką w celu restrukturyzacji zadłużenia-prawdopodobnie będzie to zarówno w interesie Chin, jak i Sri Lanki. Ale ogólnie rzecz biorąc, naprawdę chcemy, aby Chiny zwiększyły swoją rolę w restrukturyzacji zadłużenia, które kwalifikują się do leczenia w ramach wspólnych ram. Nie odnotowaliśmy zbyt dużego postępu, a w ciągu najbliższych kilku dni spodziewam się po części nakłonić naszych partnerów z grupy G-20, aby wywierali presję na Chiny, aby bardziej współpracowały przy restrukturyzacji tych niezrównoważonych długów.
Ale jest Paragraf 22, Salikuddin powiedział Voxowi. – Chiny nie zamierzają [renegocjować długu Sri Lanki], dopóki nie zrobią tego ze swoimi zachodnimi darczyńcami. Sri Lanka ma pożyczki od wielu różnych ludzi, ale Chiny nie będą niczego restrukturyzować ani refinansować, dopóki nie zobaczą, co robią inni kredytodawcy ” – powiedziała.
Czy władza ludzi może zmienić Sri Lankę?
Chociaż bez przywódcy, oddolny ruch zdołał wypędzić Gotabayę, protestujący zastanawiają się, jak to ujął Rohini Mohan z The Straits Times: „Co jeśli nic się nie zmieni?”
W najbliższym czasie Salikuddin argumentował, że tak nie będzie. rząd porusza się” w tempie lodowcowym ” – powiedziała Vox. „Myślę, że pytanie będzie, jak długo ludzie pozostają zjednoczeni i koncentruje się na celu? Może uda Ci się uzyskać nowe wybory, może uda Ci się uchylić władzę wykonawczą, której chcą protestujący, ale czy posunie się to wystarczająco daleko, jeśli chodzi o pojednanie ze społecznościami mniejszościowymi?”
Nadużycia ekonomiczne rządu i cierpienia, które spowodowały dla mieszkańców Sri Lanki, były w pewnym sensie wyrównaniem. Teraz, zamiast mniejszości, takich jak tamilowie, dla których nigdy nie było żadnych wysiłków w kierunku amnestii po brutalnej wojnie domowej, która zakończyła się w 2009 roku, lub muzułmanie, którzy czuli się dalej marginalizowani po atakach terrorystycznych w 2019 roku, Sri Lanki ze wszystkich środowisk czują, że rząd nie reprezentuje ich i nie działa w ich najlepszym interesie, Salikuddin powiedział Vox.
„To, co jest interesujące w tym ruchu protestacyjnym, to to, że był on reprezentatywny dla wielu grup etnicznych i nie był tylko jedną społecznością. A teraz społeczność większości Syngaleskiej jest tak zmartwiona rządem, jak zmartwiona kryzysem gospodarczym i humanitarnym ” – powiedziała.
Niszczycielska, 30-letnia wojna domowa między etnicznymi Tamilami a syngaleską większością dobiegła końca pod rządami Mahindy, w 2009 roku, częściowo z powodu bezwzględności Gotabayi jako sekretarza obrony. Pod jego rozkazami wojsko rozpoczęło brutalną ofensywę przeciwko tygrysom Wyzwolenia tamilskiego Eelamu, którzy walczyli o hinduistyczne Państwo Tamilskie na północnym wschodzie kraju. Według szacunków Organizacji Narodów Zjednoczonych zginęło w tym procesie aż 40 tysięcy Tamilskich cywilów-informuje Reuters. Według raportu ONZ Z 2021 roku administracja gotabayi uporczywie wycofywała się z dochodzeń w sprawie rzekomych okrucieństw podczas wojny domowej, umieszczając pozornie współwinnych urzędników na stanowiskach władzy i grożąc osobom i instytucjom działającym na rzecz odpowiedzialności.
„I think to wszystko wyjdzie na pierwszy plan, jeśli nie uda się przeprowadzić reformy strukturalnej i zająć się tymi sprawami” – powiedział Voxowi Salikuddin. „I nie mam nadziei, że jakiekolwiek nowe wybory przyniosą prawdziwą reprezentację dla tych grup w realny sposób.”
Do tej pory ruch był niezwykle pokojowy, od swoich początków w marcu do połowy lipca. Oznacza to, że chociaż rząd może chcieć rozproszenia protestujących i powrotu status quo, są oni ograniczeni w narzędziach, które mogą wykorzystać, aby tak się stało, Salikuddin powiedział Vox. W tym momencie, z wyjątkiem przemocy i chaosu ze strony protestujących, prawdziwe stłumienie demonstracji nie jest naprawdę opłacalne politycznie.
Rząd Wickremesinghe prawdopodobnie zrobi, powiedziała, że stara się stłumić ruch, a nie współpracować z nimi, aby osiągnąć stabilność i rząd, który reaguje na potrzeby ludzi. Wygląda na to, że już próbują to zrobić, wprowadzając godzinę policyjną i stan wyjątkowy, tak jak w środę. Jednak protestujący uważają, że ich żądania nie zostały spełnione — dlatego nie ma powodu, aby wracać do domu. Stworzenie rozsądnej równowagi „będzie faktycznie wymagało zaangażowania i rozwiązania z ruchem protestacyjnym” – powiedział Salikuddin.
